Mesaj | Geçen akşam TRT 1 de görünce ortasından başladım yeniden seyretmek için.Herhalde 3 -4 kes olmuştur seyradişim. Ne kadar samimi, temiz, sade ama yoğun bir anlatımı olan bir film.O kızın gözleri de ne göz.Hele o saçları kırkılırken (evet kırkılırken) o boyuneğmiş kurban bakışı, bahçedeki çiçeğe "ben gidiyom Gülfatma" (diyeceğin, yapacağın bir şey var mı der gibi adeta) abinin uçarcasına onu/arabayı takibi,güçsüz babanın çocuklarına sahip çıkmayışı...Çekimler de ne kadar başarılıysa küçücük TV ekranında bile kendimizi gece damda onlarla yatar gibi hissettik adeta...ve ağladık tabii bu hikayeye.Yabancı arkadaşlarıma tavsiye etmek isterim fransızcası varsa. |