Mesaj | 2011 yılında TRT ekranlarında bazen İran yapımlarını izliyordum, bu tür yapımları görüyordum; ayakkabısı olamayan İranlı kardeşlerin filmi ara sıra çıkıyordu. (şuan filmin ismi aklımda değil araştırmadan yazıyorum) tesadüfen MOMMO filmini gördüm, ailemle izledik takıldık kaldık, filmin sonunda hep birlikte ağladık, sonra filmi defalarca izledik, çocuklarımıza da izlettik, yine biz hep ağladık; yoksulluk, gariplik, anne ve babalar ayrılık, çaresizlik, göz yaşı en iyi filmim hiç unutmayacağım. Yönetmen Atalay Beye ve tüm ekibe selamlar, Ayşe ve Ahmet! in gözlerinden öpüyorum. |